ι κανόνες της σελιδοποίησης στηρίζονται σε ιστορικές ανακατασκευές, κατόπιν προσεκτικών μετρήσεων των υφιστάμενων χειρόγραφων βιβλίων και σε ό,τι γνωρίζουμε από τις μαθηματικές και μηχανικές μεθόδους εκείνης της εποχής. Αφορά τη σελιδοποίηση βιβλίων στην Μεσαιωνική ή στην Αναγεννησιακή εποχή, με στόχο τον χωρισμό της σελίδας, σε «ευχάριστες αναλογίες». Έτσι φτάνοντας στην εποχή μας, αυτοί οι κανόνες σελιδοποίησης έχουν επηρεάσει και τη σύγχρονη αισθητική των βιβλίων στο θέμα της σχεδίασης βάσει αναλογιών των σελίδων όσον αφορά τα περιθώρια και το σώμα του κειμένου (ψαχνό) των βιβλίων.

Ο κανόνας του Βαν ντε Γκραφ είναι μια ιστορική αναδημιουργία μιας μεθόδου που ίσως έχει χρησιμοποιηθεί στο σχεδιασμό βιβλίων για να διαιρέσει μια σελίδα σε ευχάριστες αναλογίες. Αυτός ο κανόνας είναι επίσης γνωστός ως «μυστικός κανόνας» και χρησιμοποιείται σε πολλά μεσαιωνικά χειρόγραφα και αρχέτυπα. Η γεωμετρική λύση της κατασκευής του κανόνα του Βαν ντε Γκραφ, λειτουργεί για οποιονδήποτε λόγο πλάτους προς το ύψος σελίδας και επιτρέπει στον σελιδοποιό να τοποθετήσει το σώμα του κειμένου σε μια συγκεκριμένη περιοχή της σελίδας. Χρησιμοποιώντας τον κανόνα, διατηρούνται οι αναλογίες, δημιουργώντας ευχάριστα και λειτουργικά περιθώρια μεγέθους 1 προς 9 και 2 προς 9 του μεγέθους της σελίδας. Το προκύπτον εσωτερικό περιθώριο είναι το ήμισυ του εξωτερικού περιθωρίου και των αναλογιών 2:3:4:6 (εσωτερικό:κορυφή:εξωτερικό:κάτω μέρος) όταν η αναλογία σελίδας είναι 2:3 (γενικότερα 1:R(=μέγεθος σελίδας):2:2R για αναλογία σελίδας 1:R). Αυτή η μέθοδος ανακαλύφθηκε από τον Βαν ντε Γκραφ και χρησιμοποιήθηκε από τον Τσίτσελντ και άλλους σύγχρονους σχεδιαστές, εικάζεται όμως ότι μπορεί να είναι παλαιότερη. Οι αναλογίες σελίδων ποικίλουν, αλλά η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη, είναι η αναλογία 2:3. Ο Τσίτσελντ γράφει: «Για λόγους καλύτερης σύγκρισης, στηρίζω την μέτρηση σε μια αναλογία σελίδας 2:3, πράγμα που δεν χρησιμοποιεί ο Βαν ντε Γκραφ». Σε αυτόν τον κανόνα, το σώμα του κειμένου και το μέγεθος της σελίδας, έχουν τις ίδιες αναλογίες και το ύψος του σώματος του κειμένου, ισούται με το πλάτος της σελίδας. Αυτός ο κανόνας έγινε γνωστός από τον Γιαν Τσίτσελντ στο βιβλίο του «Η μορφή του βιβλίου (The Form of the Book)».

Ο «χρυσός κανόνας της σελιδοποίησης» του Τσίτσελντ βασίζεται σε απλούς ακέραιους λόγους, που ισοδυναμούν με την «τυπογραφική θεϊκή αναλογία» του Ροζαρίβο.

• 1
• 2
• 3
• Επόμενη →